Bir gün hiç unutmuyorumki hala anlatırken kanım donuyor.babam,annem,eşim,kızım,kuzenim Ezel ve onun kızı annemin doğduğu yer olan Gaziiantep'e gidiyoruz.tam yolumuzun bitmesine 2 saat kalmışdı kısa yol değildi İstanbul'dan gidiyorduk.Arabamız istop etti.Gece olduğu için ben uyuya kalmıştım tabii kendimi tutamayıp.Gözümü aniden açtıp.Eşim sadece arabanın istop ettiğini bunun sebebide gözünün kararması olduğunu söyledi.Arabayı tekrar çalıştırmaya çalıştı.Ama olmadı sanki arabayı biri önden var gücüyle tutuyormuş gibi.Eşime kaygıyla Orhan ne oluyor dedim!Eşim bana benzinimizin bittiğini ve burada sabahlamamız gerektiğini söyledi.Kuzenim Ezel içinin hiç rahat olmadığını söyledi bana ama haydi hayırlısı dedik ve dua edip yattık.Saat 3 gibi annem büyük bir çığılık attı.Hepimiz yerimizden fırladık.Annem rüyasında Kuzenim Ezel doğduğunda hızla hastaneye gelirken kaza yapan ve vefat eden amcamı gördüğünü söyledi.Ben ona hayırdır inşallah ne gördün anne diye heycanla sorunca annem derin bir nefes aldı ve yüzü bembeyaz oldu.Eşime sür Orhan nolur oğlum götür bizi burdan diye yalvardı hepimiz şaşkınlık içerisindeydik.Anneme ısrarla rüyasını sordum.Annem rüyasında bir üç harflinin bizim arabayı gitmesin diye önden sıkıca tuttuğunu Amcamında o üç hafliyi boğazladığını söyledi.Eşim her rüyanın tersi çıkarmış sabah ola hayır ola dedi ve her birimiz korku içinde yattık.Tam saat 10da uyandım birde ne göriyim!Kuzenim Ezel kanlar içinde ve elinde bir kağıt var.Eşim ve annemi hemen çığlıklarım ile uyandırdık eşim heme kağıdı aldı üstünde : Hepiniz öleceksiniz çok geç olmadan hemen kaçın canınızı kurtarın Ezel'i ben yanıma aldım yazıyoduk.Korkudan her birimiz sapsarı olduk.Ezel'in kızı ise büyük bir şok yaşamışdı kımıldamadan olduğu yere bakıyordu.Eşim daha ne bekliyoruz kaçalım dedi.Ezel'in kızı,Ben,Eşim,Annem,Babam ve kızım arabadan indik koşarken o sırda eşim hepimizi durdurdu ve kağıdın arkadasındaki işareti bize gösterdi resimde bir çukur altındada 1 vardı.eşim bunun anlamının 1 metre sonra çukur olduğunu söylemişti.Biz en yakın kasabaya varıp yaşadıklarımızı anlatmıştık ama çukur çıkmamıştı.O günden sonra bizi 1 ay ölücez korkusu sardı hep.Ezel',n kızı artık bizimle yaşıyor idi çünkü babası annesi ona 2 aylık hamile iken kanserden vefat etmişti.Malesefki şu an gözlerim dolmuş durumda.1yıl sonra eşim,annem,babam,Ezel'in kızı,ben ve kızım arabamız ile düğüne gidiyorduk görümcemin düğünü vardı.En son onu hatılıyorum çok gürültülü bir ses çıktığını.Gözümü açtığımda hastanedeydim.Doktorlar bana bir çukura düşdüğümü bunun çok derin bir çukur olduğunu söyledi.Hemen annemleri sordum doktor başını öne eğerek malesef hepsi vefat etti biri dışında.O birinin kim olduğunu göz yaşları içinde sordum.Doktor onun bana Ezel'in kızı Açelya olduğunu söyledi.Onun yaşama ihtimalide çok düşükmüş.Komadaymış.1 yıl tedavi gördüm.Bu esnada Dayımda kalıyordum.Halada orada kalıyorum.Hayatıma devam etmek istiyorum ama olmuyor.Ezel'in kızı Açelya'yı Sorarsanız şu anda 16 yaşında çok güzel bir kız ama pisikolojik tadavi görüyo pisikolojisi alt üst olmuş durumda.Her yatmadan önce annesi Ezel'in baş ucunz gelip onu öptüğünü söylüyor çok kez yanında durduk hiç birşey yokken bak işde öptü annem beni diye çığlıklar atmakda.Bazen düşünüyoruym ben ne yapdımda bunlar başıma geldi...
Konu: Hayat Yıkan Bir Aile Yıkan Çukur... 
Salı Kas. 25, 2008 8:29 pm
